Kalbim ilk günkü gibi iyileşmiyor artık … eskisi gibi boşvermiyor olağanlara …her şamarda bilenip için için , yine yüzünü değiştirip birdaha patlatıyorlar yüzüme sanki …benmi çok salağım , bu kadar saf bekliyorum herkesi yüreğime … yoksa insanların duyguları mı çok monotonlaştı … el değmez bir pervasızlık herkeste … dün gözyaşını silen , bugün neden içine içine akıtıyor pis kanını…
kalbim ilk günkü gibi atamıyor heyecanla … ilk günkü gibi sevmiyor çünkü kimse kimseyi … yarınına saklıyor herkes bir çıkar için sevgisini bile … “neme lazım” bir fikir bütünlüğü var yüreklerde bile demek ki , bugün biraz sev , yarında biraz … nasıl olsa gitmiyor bir yere … peşin bir haykırış duymadım ne zamandır içime doğru bir yerden. Şöyle beynimden akan kan süzüle süzüle akmadı kalbime doğru … hangi aralıkta kimler sevdim , kimleri sövdüm bilmiyorum …
ama kalbim ilk günkü gibi beslenmiyor artık… eskisi gibi çağlamıyor damarlarımla kan kalbime … kim çatlattı en son heyecandan yüreğimin duvarlarını ? ne zamandır hiç spazm yaşamadım farkındayım … en son ne zaman kilitlendi dudaklarım bir kul karşısında … takribi bir toz zerresini doldurmaz geçen zamanda kazandığım , kaybettiklerimin yanında … kalbimdeki tutuşan ormanda yanan yanında kurtarılan nedir ki … kaç hektarlık alan kullanılamaz durumdadır kim bilir …
kalbim ilk günkü gibi iyileşmiyor artık … eskisi gibi boşveremiyor … boş verebilmek cömertliktenmiş , anladım… boş vermek …
anladım ki , insan yürekte yer kalmayınca , boş veremiyor …
kalbim ilk günkü gibi atamıyor heyecanla … ilk günkü gibi sevmiyor çünkü kimse kimseyi … yarınına saklıyor herkes bir çıkar için sevgisini bile … “neme lazım” bir fikir bütünlüğü var yüreklerde bile demek ki , bugün biraz sev , yarında biraz … nasıl olsa gitmiyor bir yere … peşin bir haykırış duymadım ne zamandır içime doğru bir yerden. Şöyle beynimden akan kan süzüle süzüle akmadı kalbime doğru … hangi aralıkta kimler sevdim , kimleri sövdüm bilmiyorum …
ama kalbim ilk günkü gibi beslenmiyor artık… eskisi gibi çağlamıyor damarlarımla kan kalbime … kim çatlattı en son heyecandan yüreğimin duvarlarını ? ne zamandır hiç spazm yaşamadım farkındayım … en son ne zaman kilitlendi dudaklarım bir kul karşısında … takribi bir toz zerresini doldurmaz geçen zamanda kazandığım , kaybettiklerimin yanında … kalbimdeki tutuşan ormanda yanan yanında kurtarılan nedir ki … kaç hektarlık alan kullanılamaz durumdadır kim bilir …
kalbim ilk günkü gibi iyileşmiyor artık … eskisi gibi boşveremiyor … boş verebilmek cömertliktenmiş , anladım… boş vermek …
anladım ki , insan yürekte yer kalmayınca , boş veremiyor …
8 yorum:
efenim bu pesimist koala bana moral verip destek olan pesimist koala mi acaba? =)
amanda aman kimler burdaymış :) galiba o koala benim ...
ya sen hiç gelmeseydin keşke benim mekana , buralar biraz kasvetlidir , ben burayı bunalım takılmak için kullanıyorum :))
benim mekan çok mu güllük gülistanlık ki.. ambalaja aldanma. içerde kederden etleri dökülen çok yaşlı bir kadın var.. kambur filan böyle..
ozaman herzaman bekleriz , karanlıkta olsa kapımız , mum ışığıylada olsa güneşten fazla aydınlatırız ...
benim sitede de müzeyyen ablaya göz koymuş bi ihtiyar bunak var , baktı herkesten darbe geliyo , oda müzeyyen ablaya sulanıyo işte :)
=)) rakı iyi geliyor. tavsiye ederim.
daha bi önceki yazımda içmiştim , kafam dumanlı , bak hatta sofrayı toplamayı unutmuşum hala duruyo orda , ama rakıya doyulmuyo ki zaten , seni mi kırcam (: bekleriz çilingir sofrasına ...
peki neden yazmiyor bu adam?
bu adam fena yoğundu , yaralarının geçmesi için tatil yapmaya karar verdi :) hatta yaptı ve geldi . şimdi yeni yaralar açılması için dört gözle bekliyor...
hemen patlatıyorum bi yazı merak etme ,
sende tatile çıkıyomuşsun , gez bakalım , biz senin kadar gezemedik , malesef tatilimiz 45 gün değil :))
Yorum Gönder