Sen uçurtmaya hayransın , ben gökyüzüne … alabildiğine mavi olsun yeter bana . kollarımı açar , kucaklarım gökyüzünü . kardeşlerim yanımda nasıl olsa , her yanımda kanat kanat sesleri kardeşlerimin . teller örmeseler keşke hiç önüme . takılacağım diye ödüm kopuyor . ama yinede dayanamıyor yüreğim gökyüzünün çağrısına . ben gökyüzüne hayranım , sen uçurtmaya … alabildiğine rengarenk olsun yeter ki sana . kuyruğumda bin bir parıltı , sanki yıldızları taşırmışçasına peşimde . sımsıkı tut ki , başı bozuk gitmiyim , kaybolmıyım bilinmedik sokakların tellerinde . ne ben gökyüzünü bırakıyım , ne sen ipimi …
2 yorum:
alabildiğine mavi olsun yeter...
peki bu karanlık niye!maviler dururken:}
karanlık fırtınaları geçmeden , maviliklere hiç bir zaman açamazsın yelkenini...
o yüzden kendini karanlığa alıştır şimdiden ,
ki mavilikleri daha güzel yaşa ...
Yorum Gönder